قوله تعالى: فاذْکرونی مرا یاد کنید أذْکرْکمْ تا من شما را یاد کنم و اشْکروا لی و سپاس دارید مرا و آزادى کنید و لا تکْفرون و در من ناسپاس مبید.

یا أیها الذین آمنوا اى ایشان که بگرویدید اسْتعینوا یارى جویید بالصبْر و الصلاة بشکیبایى و نماز إن الله مع الصابرین که الله با شکیبایان است.

و لا تقولوا لمنْ یقْتل فی سبیل الله مگویید آن کس را که کشته شود در راه خداى عز و جل أمْوات که ایشان مردگانند بلْ أحْیاء مردگان نه‏اند که ایشان زندگانند و لکنْ لا تشْعرون و لکن شما نمیدانید

و لنبْلونکمْ و ناچار شما را بیازمائیم بشیْ‏ء من الْخوْف و الْجوع بچیزى از بیم و گرسنگى و نقْص من الْأمْوال و به کاستن ازین مالها و الْأنْفس و تنها و الثمرات و میوه‏ها و بشر الصابرین و شاد کن شکیبایان را بر فرمان بردارى من.

الذین إذا أصابتْهمْ مصیبة آن صابران که چون بایشان رسد رسیدنى که ایشان را دشوار آید، قالوا گویند إنا لله ما آن خداوند خویشیم و إنا إلیْه راجعون و ما با او شدنى‏ایم و با وى گشتنى.

أولئک ایشان آنند علیْهمْ که بریشانست صلوات منْ ربهمْ درودها از خداوند ایشان و رحْمة و بخشایش او بریشان و أولئک هم الْمهْتدون و ایشانند که راست راهانند.